Letters.
Woorden.
Zinnen.
Verhalen.
Ik zie me daar nog zitten, een ukje van zeven, acht jaar.
Geknield voor de brede vensterbank, pen in de aanslag, tipje van mijn tong tussen mijn voortanden.
Uit het raam zie ik de Leuvense Vaart, de eendjes en de logge, zwarte vervoersschepen.
Het sprookjesboek staat rechtop voor me.
Ik schrijf.
Bon, ik schrijf niet, ik kopieer. Maar ik wil de magie van die woorden en zinnen uit mijn pen voelen vloeien dus ik "schrijf".
Letters. Woorden. Zinnen. Verhalen.
En ook: lezen, altijd maar lezen.
Van kindsbeen af kan je me vinden met de neus tussen de boeken.
Mijn grootste nachtmerrie is dat ik op een dag elke letter uit élk boek in de bibliotheek gelezen zal hebben. Dat alles op is. Dat er niks van snoepgoed meer overblijft.
Ik ontwaak uit die nare droom met zicht op de stapel leesboeken naast me op mijn nachtkastje, haal opgelucht adem en glimlach tevreden.